Bitmesin bu ruya

Sacmalik gibi gelecek belki de. Kac gundur eve geliyorum ve onun dizlerinde yatiyorum. Ve dusunmeye basliyorum bu masal ne zaman bitecek? Bu huzurlu guzel yasam nasil bozulacak? Bu sorular geciyor aklimdan devamli. Bu kadar guzel olamaz hersey, her an bozulabilir. Bu yasananlar gercek mi, ben bu kadar mutlumuyum sahi? Bir insan, bir cümle bozacak herseyi diye cok korkuyorum. Sanki bu kadar mutlu olmak ve herseyin yolunda gitmesi reel degilmis gibi geliyor. Neden acaba? Herkesin hayatinda her zaman hep birseyler ters mi gidecek. Hep mutlu olan insanlar yok mudur? Hayatinin uzun bir kismini mutlu geciren insan yok mudur? Hep birseylerden sikayet ederek mi gecmeli hayat. Birseylerin telasinda mi gecmeli? Hayat sevgilim dizlerinde huzurlu bir sekilde gecirmek sonsuza dek surmez mi?

Etrafinizdaki kaltaklara dikkat!

Bu kadin milletinin birbirlerinin kuyusuna kazma cabasini hic anlamamisimdir! Nedir bu laf sokmalar kalabaligin icinde? Ne gerek var arkadasin bir cantayi alacagim dedigi zaman ondan once gidip almanin? Erkekler daima diger cinsiyete karsi tedbirli olurlar ve birlik olurlar. Biz ne yapiyoruz? Birbirmizin kuyusunu kaziyoruz ve sevgilisini elinden almaya calisiyoruz. Nasil bir genlerimiz vardir nasil bir kiskanc yaratiklariz artik. Bu yuzden de zaten kariyerimizde cok basarili olamiyoruz. Diger kadinlar yerinizi kapmak istiyor ve zaten yarismak zorunda oldugunuz dolu erkek varken etrafnizda.

Son zamanlarda sevgilimin etrafinda les kargalari gibi dolasiyorlardi. Fark ediyordum ama kimseyi inandiramiyordum. Hep laf sokmaya calismalar rezil etmeye calismalar. Birsey soyleyince cevap vermeyip yokmus gibi davranmalar burama kadar gelmisti (elimle kafamin ustunu isaret ediyorum). Bir gun birine laf atayim diye dusundum, bakalim ne karsilik verecek. Meger bu kisi bana karsi o kadar doluymus ki, attigim oltaya hemen geliverdi. Bir laf sokmaya calismalar ortaya konusmalar ama belli yani bana soyluyor. Beni kotulemeye calisiyor tabi herkesin icinde. Ben de altinda kalirmiyim onceden dusunmustum ne soyleyecegimi (evet biz kadinlar detaylari dusunuruz). Soyleyecegimi soyledim sinirlendi karpuz gibi kipkirmizi oldu hirsindan. Ortadan ikiye catlayacak hale geldi, ipe sapa gelmeyen iddialarda bulundu kendini kurtarmak icin ama daha cok yerin dibine batti. Kadinlara karsi hemcinsim diye hep yumusak olmaya calistim ama sonunda icimdeki cadiyi cikardi kaltaklar!

Inanin bana etrafinizdaki kadinlar da böyle

Son zamanlarda benim Viggo asiri derece iyi davraniyor bana. Bensiz hicbiryere gitmiyor. Alisveris yapiyor, odayi temizliyor. Biriyle icmeye gidecegi zaman bile bana soruyor. Adam 180 derece dondu. Nedenini birturlu anlayamiyorum. Iki gun oncesinde beni sallamayan istedigiyle istedigini yapan insan iken simdi pesimde her dakika. Bu da hos degil benim acimdan. Gay erkek arkadas gibi ya da bir aksesuar gibi yanimda her dakka. Bunaldim cidden nasil anlatayim simdi? Bana 'sen de ne istiyorsun anlamadik' diyebilirsiniz. Ben daha adamin neden boyle dondugunu anlamiyorum. Soruyorum ama kacamak cevaplar veriyor. Ben sahsen kotu birsey yaptigini (baska biriyle beraber olma) ama bana soylemedigini sonradan pisman olup o yuzden gotumden ayrilmadigini tahmin ediyorum. Bu tahminler yuzunden icim icimi yiyor. Calisirken falan aklim hep orda. Ne yapti acaba diye dusunup duruyorum. Su erkekler kadinlara nasil davranmanin ortasini bi bulamadilar! Bana delirmis bu diyebilirsiniz ama bu sekil dusunmek kadinlar icin normal. Butun kadinlar boyle dusunur. Etrafinizdakiler bile, kendimizi kandirmayalim.